„Wielki, piękny projekt ustawy” | Reforma podatkowa Trumpa: „To po prostu kradzież”

Od końca maja konserwatywna senator Joni Ernst stała się twarzą sponsorowanego przez państwo okrucieństwa. Na spotkaniu w ratuszu została zapytana o cięcia w Medicaid. Kiedy zaczepiający ją ostrzegł: „Ludzie umrą z tego powodu!”, Ernst odpowiedziała z niemal niezrównaną arogancją: „Cóż, wszyscy w końcu umrzemy”.

Senator ubiega się o reelekcję w stanie Iowa jesienią 2026 r. Wtedy stanie się jasne, czy takie oświadczenia jej zaszkodzą. Fakt, że Republikanie wiedzą, jak niepopularne jest to prawo, potwierdza fakt, że wiele cięć nie ma wejść w życie wcześniej niż dwa miesiące po wyborach uzupełniających pod koniec 2026 r. Do tego czasu, najpóźniej, ponad 200-letnie hasło z rewolucji francuskiej „Pokój chatom! Wojna pałacom!” zostanie cofnięte przez mieszkańców pałaców. Wojna jest wypowiadana chatom – pod przykrywką środków przeciwko rzekomo szerzącemu się marnotrawstwu i nadużyciom: „Nie tkniemy niczego. Po prostu nie chcemy marnotrawstwa, oszustw i nadużyć” – powiedział Trump.

Tymczasem bezpartyjne Congressional Budget Office (CBO) prognozuje, że ustawa spowoduje, że do 2034 r. łącznie 11 milionów Amerykanów straci ubezpieczenie zdrowotne na różne sposoby. Rzeczywista liczba jest jeszcze wyższa. Jednak niektórzy prawdopodobnie znajdą prywatne ubezpieczenie gdzie indziej, np. w miejscu pracy lub w ramach Affordable Care Act, lepiej znanego jako Obamacare , ale po wyższych cenach.

Nawet Republikanie nie twierdzą, że jest 11 milionów oszustów Medicaid. Raczej spodziewają się, że uprawnieni odbiorcy również stracą swoje świadczenia. Na przykład, proponuje się, aby wymóg pracy dla osób w wieku od 19 do 64 lat został zapisany w prawie zarówno dla pomocy żywnościowej, jak i Medicaid. Każdy, kto nie pracuje co najmniej 80 godzin miesięcznie, nie uczęszcza do szkoły lub nie uczestniczy w programie szkoleniowym, staje w obliczu całkowitej utraty świadczeń socjalnych. Rodzice małych dzieci, kobiety w ciąży i osoby z przewlekłymi chorobami są zwolnieni.

Niszczycielski wpływ takich wymogów odczuli obywatele Arkansas, pierwszego stanu, który wprowadził podobne wymogi dotyczące pracy w 2018 r., dopóki nie zostały one wstrzymane nakazem sądowym. Ponad 18 000 obywateli straciło ubezpieczenie Medicaid w ciągu zaledwie kilku miesięcy, ponieważ nie rozumieli wymogów dotyczących pracy, państwo nigdy nie poinformowało ich o zmianach lub portale rejestracyjne online były celowo skomplikowane, jak wykazały późniejsze badania. Argument zwolenników, że wymóg ten zachęci ubezpieczonych do znalezienia pracy i ostatecznie rezygnacji z publicznego ubezpieczenia, gdy ich pensja wzrośnie, okazał się bezpodstawny w Arkansas.

Według analizy CBO, szacunkowo 8 milionów beneficjentów Medicaid straci ubezpieczenie z powodu samego wymogu pracy. Cięcia prawdopodobnie ostatecznie doprowadzą do bankructwa szpitali, na przykład dlatego, że koszty opieki nie będą już pokrywane przez ubezpieczenie. „Szpitale, które już działają na wąskich marżach, nie mogą wchłonąć takich strat bez ograniczenia swoich usług lub całkowitego zamknięcia drzwi” — ostrzegł Bruce Siegel, dyrektor generalny grupy adwokackiej szpitali America's Essential Hospitals. Zbliżający się upadek szpitali mocno uderzy w republikańską bazę wyborców, szczególnie na obszarach wiejskich.

„To nie jest reforma. To jest po prostu kradzież”.

Gabe Vasquez, członek Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych

Demokraci, którzy od czasu przegranych wyborów jesienią ubiegłego roku byli w mniejszości na wszystkich szczeblach polityki federalnej, są zmuszeni przynajmniej bronić już niepopularnego status quo, za który ponoszą wspólną odpowiedzialność, będąc u władzy przez 12 z ostatnich 16 lat. Partia nadal nie była w stanie uzgodnić ważnego projektu — takiego jak krajowe ubezpieczenie zdrowotne dla wszystkich. Zignorowali fakt, że deficyt federalny stale rośnie z powodu rosnących świadczeń z ubezpieczeń społecznych dla pokolenia wyżu demograficznego . Zignorowali również problem polegający na tym, że ponad 40 milionów Amerykanów nie ma wystarczająco dużo pieniędzy, aby kupić wystarczającą ilość jedzenia.

Teraz jedna czwarta z nich jest zagrożona utratą nawet ostatniej pozostałej pomocy żywnościowej, w tym czterech milionów dzieci. Podobnie jak w przypadku Medicaid, stany w programie SNAP muszą zdecydować, jak poradzić sobie ze stratą funduszy federalnych. Niektóre mogą próbować ograniczyć liczbę uczestników, podczas gdy inne mogą całkowicie zakończyć program.

Senat rozpoczął pracę nad ustawą na początku czerwca. Z pewnością pojawią się drobne zmiany, nad którymi izba niższa będzie musiała ponownie głosować. Demokraci nie mogą zatrzymać planu. Republikanie mogą sobie pozwolić nawet na trzech dysydentów w Senacie. Jak dotąd było ich kilku więcej, ale niekoniecznie jest to dobra rzecz dla najbiedniejszych w kraju. W końcu senatorowie tacy jak Rand Paul i Ron Johnson opowiadają się za jeszcze większymi cięciami, ponieważ odrzucają podniesienie pułapu zadłużenia, bez którego obecny projekt nie może działać; w przeciwnym razie, przy wszystkich obniżkach podatków, rząd federalny skończyłby pieniądze do sierpnia. Ustawa „doprowadziłaby do eksplozji długu”, wściekał się Rand Paul. Ale nie ma nic przeciwko ulgom podatkowym dla bogatych ani cięciom pomocy żywnościowej. Uważa, że ​​nie idą one wystarczająco daleko.

Prezydent Trump rozmawiał już z Paulem i Johnsonem przez telefon, aby zbadać, jak może im pomóc. Obiecał również Joshowi Hawleyowi, że rzekomo „nie będzie cięć w usługach Medicaid”, jak donosił senator z Missouri. Obawia się szkód dla swojego wizerunku, jeśli szpitale zostaną faktycznie zamknięte. Ale to jest właśnie ścieżka, którą wybrał, ponieważ prawie 800 miliardów dolarów ma zostać zaoszczędzonych z Medicaid. Można to osiągnąć tylko wtedy, gdy około osiem procent mniej osób będzie ubezpieczonych lub jeśli usługi zostaną ograniczone dla wszystkich. Tak czy inaczej, przychody szpitali ostatecznie spadną.

Trump wprowadził już obniżki podatków w trakcie swojej pierwszej kadencji w 2017 r. Jeśli Kongres nie podejmie działań, ulga wygaśnie we wrześniu. Jedna trzecia ulg podatkowych, które mają teraz stać się stałe, trafi do pięciu procent najlepiej zarabiających, którzy zarabiają pół miliona dolarów lub więcej rocznie.

Osoby zarabiające mniej niż 35 000 dolarów również otrzymają ulgę w ramach nowego pakietu legislacyjnego, ponieważ planowane jest również zniesienie podatków od napiwków i nadgodzin. Jednak sednem sprawy jest to, że ta grupa zapłaci więcej z powodu cięć w Medicaid i bonach żywnościowych, średnio 820 dolarów rocznie. Ponadto ulga dla bogatych ma być stała, podczas gdy dla osób o niskich dochodach potrwa tylko cztery lata — do końca kadencji Trumpa.

W przyszłości podatek od spadków będzie obowiązywał tylko w przypadku aktywów przekraczających 30 milionów dolarów. Według organizacji Americans for Tax Fairness rząd rozdaje w ten sposób ponad 200 miliardów dolarów. Jako przypomnienie, pomoc żywnościowa ma zostać również zmniejszona o 290 miliardów dolarów. Priorytety nie mogłyby być bardziej jasne.